Sprawozdanie z wyjazdu do Auschwitz Birkenau
16 listopada 2022 roku o godzinie 8:00 klasy 8b i 8d pojechały autokarem do Oświęcimia na wycieczkę szkolną. Wycieczka była zorganizowana przez szkołę w ramach podstawy programowej, dlatego też wraz z wychowawcami klas 8b i 8d pojechał również nauczyciel historii. Programem wycieczki było zwiedzanie Muzeum Auschwitz oraz Muzeum w Brzezince.
O godzinie 7:45 odbyła się zbiórka klas 8 przed szkołą. O godzinie 8:00 wyjechaliśmy autokarem do Oświęcimia. Na miejscu byliśmy około 8:40. Po wcześniejszej rezerwacji wejścia do Muzeum dostaliśmy słuchawki i bilety wstępu. Następnie zostaliśmy podzieleni na dwie grupy, podzielono nas według klas. Każda z grup miała swojego przewodnika. Zwiedzanie obozu zaczęliśmy od przejścia pod główną bramą muzeum z symbolicznym i bardzo znaczącym napisem ,,Arbeit Macht Frei” - czyli “Praca czyni wolnym”. W tym miejscu pani przewodnik zaczęła nam wszystko dokładnie opowiadać. Następnie zaczęliśmy zwiedzać baraki. Przechodziliśmy kolejno do baraków, bloków z numerami, w których znajdowały się pamiątki po więźniach obozu. Były tu między innymi buty, okulary, protezy, walizki pozostałe po ofiarach obozu. Później udaliśmy się pod ścianę śmierci, gdzie trójka klasowa złożyłą zapalony znicz, jako znak pamięci ofiarom niemieckiego terroru i ludobójstwa. Na koniec zwiedzania Auschwitz udaliśmy się jeszcze pod komorę gazową. Po zakończeniu zwiedzania Auschwitz, około 11:00 naszym autokarem przejechaliśmy do oddalonego 3 km Birkenau. Około 11:10 zaczęliśmy zwiedzanie Brzezinki. Wraz z naszą przewodniczką weszliśmy główną bramą obozu w Brzezince i przeszliśmy pomiędzy barakami, wchodząc do dwóch z nich. Następnie podeszliśmy pod wagon, którym przywożono więźniów do obozu i tutaj dokonywano ich selekcji. Tutaj zatrzymaliśmy się i przewodniczka opowiedziała nam szczegóły z życia obozu. Niestety bardzo się rozpadało i pogoda nie pozwoliła nam na kontynuację zwiedzania dalszej części obozu. Nie udało nam się więc dojść do końca obozu, gdzie znajdują się symboliczne groby ofiar obozu, oraz zburzone krematorium. Około godziny 12:15 udaliśmy się w drogę powrotną do domu. Do szkoły wróciliśmy około godziny 13:30.
Pomimo, że obóz zobaczyłam już po raz drugi, miejsce to wzbudziło we mnie ogrom emocji, które na zawsze zostaną w moim sercu, w mojej pamięci. Będąc w obozie indywidualnie z rodzicami zobaczyłam jeszcze wyświetlony film na początku zwiedzania, barak z włosami więźniów, w Brzezince doszliśmy do końca trasy zwiedzania pod zawalone krematorium, i symboliczne groby ofiar obozu. Te emocje są tak mocne, że nie da się tego zapomnieć. Muzeum Auschwitz- Birkenau jest miejscem, gdzie nie da się tutaj tylko być, zobaczyć, po prostu odwiedzić. Będąc tutaj już po raz kolejny zatrzymał się dla mnie cały świat i ciągle widziałam to całe zło, które tu miało miejsce w czasie II wojny światowej. Mimo że czytam dużo książek o Auschwitz i innych obozach koncentracyjnych, oglądam wiele filmów na ten temat, to odwiedzając obóz osobiście moje odczucia i emocje są jeszcze silniejsze. Ile tu, w tym miejscu mieści się bólu, ludzkich cierpień, śmierci i nienawiści i ciągle nie mogę zrozumieć dlaczego? Tutaj na myśli mam cytat Zofii Nałkowskiej ,,Ludzie ludziom zgotowali ten los” i na me usta ciśnie się pytanie- jakim człowiekiem trzeba być, by taki los zgotować drugiemu człowiekowi?
Jako, że interesuję się historią odwiedzam wiele muzeów i innych miejsc związanych z historią, zwłaszcza tą współczesną. W tym roku zobaczyłam Muzeum II wojny światowej, Europejskie Centrum Solidarności,oraz Westerplatte i odwiedzając właśnie to miejsce zobaczyłam wielki napis, który powinien być dla wszystkich obywateli, całego świata przesłaniem ,,Nigdy więcej wojny”.
To była najciekawsza wycieczka klasowa, wycieczka interesująca, taka z, której można się wiele nauczyć, wiele się dowiedzieć. To była prawdziwa, żywa lekcja historii, która na zawsze zostanie w mej pamięci, w mym sercu. A jako, że jestem reprezentantką trójki klasowej miałam wielki zaszczyt złożyć znicz pod ścianą śmierci, miało to dla mnie ogromne znaczenie, łzy cisnęły się do oczu i chociaż w tak skromny sposób mogłam złożyć hołd ofiarom Auschwitz.
Kinga Kotarba, 8b
(sprawozdanie powstało w ramach projektu z języka polskiego)
TO NIE BYŁA ZWYKŁA WYCIECZKA – SPRAWOZDANIE Z WYJAZDU DO PAŃSTWOWEGO MUZEUM AUSCHWITZ-BIRKENAU
16 listopada bieżącego roku uczniowie klas ósmej: B i D wraz z nauczycielami ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Imielinie udali się do Oświęcimia i Brzezinki, aby zwiedzić miejsca poświęcone ofiarom II wojny światowej. Uczniowie na lekcjach historii zostali przygotowani do tego trudnego spotkania z przeszłością.
Wyjazd autokaru z Imielina miał miejsce o godzinie 8:00, a przyjazd do Oświęcimia około 8:45. Na miejscu uczniowie zostali podzieleni na grupy, otrzymali słuchawki, a potem rozpoczęli zwiedzanie pod opieką swoich nauczycieli i przewodników. Po drodze pracownicy muzeum opowiadali o tym, kiedy, w jakim celu powstał obóz i kto do niego trafiał. Droga więźniów prowadziła z rampy , gdzie zabierano ich rzeczy osobiste do kolejnych miejsc, w których dostawali obozowe łachmany, przydział do odpowiedniego bloku i wytatuowany numer zamiast imienia i nazwiska. To czekało tych, którzy nadawali się do pracy. Chorzy, słabi trafiali do komór gazowych, gdzie ginęli zabijani gazem „Cyklon B”.
Ogromne wrażenie na zwiedzających wywarły wielkie oszklone boksy z tysiącami butów, walizek, okularów i rzeczy codziennego użytku. Za każdą z tych rzeczy krył się konkretny człowiek i jego życiowa historia.
W długim korytarzu można było zobaczyć zawieszone na ścianach zdjęcia ofiar obozu, z datą ich urodzenia śmierci, wykonywanym zawodem. Wśród nich było wielu bardzo młodych ludzi i takich, którzy w obozie wytrzymali bardzo krótko. Przewodnicy przedstawili zwiedzającym , jak wyglądał dzień więźnia , jak ciężko musiał pracować i jak niewiele otrzymywał do jedzenia. To właśnie głód, mordercza praca, choroby oraz wycieńczenie organizmu były najczęstszymi przyczynami śmierci.
Niektórzy więźniowie ginęli przez rozstrzelanie pod „Ścianą Śmierci”. Uczestnicy naszej wycieczki zatrzymali się przed nią , zapalili znicz i złożyli hołd tym , którzy stracili tutaj życie. Po śmierci ofiary palono w krematoriach.
Po zwiedzeniu muzeum w Oświęcimiu ósmoklasiści udali się autokarem do oddalonej o kilka kilometrów Brzezinki. Tam nie było już murowanych budynków, ale drewniane baraki, gdzie w fatalnych warunkach mieszkali więźniowie. Przeciekające dachy, zimno, glina i ziemia zamiast podłogi , pełne insektów posłania na pryczach, przeludnienie – wszystko to składało się na nieludzkie warunki życia.
Po zwiedzeniu obozu w Oświęcimiu i Brzezince uczestnicy wyjazdu udali się w drogę powrotną do Imielina. Wszyscy mieli świadomość tego, że to nie była zwykła wycieczka. Wielu głęboko przeżyło ten wyjazd, zapamiętało straszliwe obrazy i nie mogło pojąć, że to ludzie mogli wymyślić i stworzyć takie piekło dla innych ludzi.
| 2 grudnia 2022 | ||||||
| PnPoniedziałek | WtWtorek | ŚrŚroda | CzCzwartek | PiPiątek | SoSobota | NdNiedziela | 1 | dzisiaj 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
